Papoea blijft me motiveren!

Ruim een week was ik in Papoea. Altijd goed en heerlijk om uit de steden weg te gaan en van dichtbij met ons natuurbeschermingswerk bezig te zijn. In Papoea is nog veel te doen, maar het is de moeite waard!! Er is nog zoveel mooie natuur en nog volop kansen om de ontwikkeling van het gebied positief te beïnvloeden.

Ik heb het bezoek begeleid van Original Beans -een Nederlands bedrijf, een chocolade fabrikant die de kwaliteit chocolade maakt. De bonen komen bij relatief kleine boeren vandaan die één tot twee hectare land in bezit hebben, waarop cacao bonen groeien. Cacao is vroeger door de Nederlanders geintroduceerd en de lokale bevolking refereert daar in de locale naam ook aan. De chocolade is als "Papua Kerafat" op de markt te verkrijgen - de naam geeft de regio aan en een een meer wetenschappelijke naam van de bonen.

Original beans geeft een hogere prijs dan de marktprijs vanwege de goede kwaliteit, het organische karakter van het product en de bijdrage aan natuurbescherming. Want omdat de boeren een inkomen verdienen met de teelt van de cacao, hoeven ze niet te ontbossen om andere inkomsten te krijgen.

De chocolade zelf is niet om te versmaden! Ik kan er geen genoeg van krijgen! We hebben de chocalade ook laten proeven aan de boeren zelf. Het was leuk om hun gezichten te zien en te horen hoe zij de smaak beschrijven! Ze waren enthousiast en ook trots dat dit kan met hun cacao bonen!

Binnenkort gaat de tweede zending cacao bonen naar Europa om het product echt op de markt te zetten. De eerste, beperkte, productie was erg succesvol.

Er is een mogelijkheid om de cacao sector in een groter gebied te betrekken bij dit werk aan verduurzaming van de economie. Dus hebben we veel gesprekken gevoerd hoe wij dit project als WWF verder kunnen brengen en begeleiden. Leuk werkt voor de toekomst.
Nog wel even schrikken was dat twee dagen voor ik een training moest geven, want mijn computer begaf het opeens! Ik had die training nog niet goed voorbereid en al mijn files waren weg...... Natuurlijk net in het weekend en dus was er niemand te bereiken. Gelukkig was er iemand anders die eerder dezelfde training van mij had gehad en mijn presentatie nog had. Gelukkig!! Twee uur voor de training kon ik alles nog net even doornemen.

Groet, Hans