Koraaldriehoek – zeegebieden
Door: Hans
Blijf op de hoogte en volg Hans
04 Mei 2015 | Indonesië, Denpasar
Deze week heb ik met onze collega’s van WWF-Indonesië gewerkt aan de jaarplannen. We hebben de status van de zeegebieden doorgenomen: wat moet er volgend jaar gebeuren? Welke problemen moeten via politieke lobby worden ondersteund en welke via druk op grote (internationale) bedrijven? Of hebben we toch meer innovatieve ideeën nodig? Hoe kunnen onze resultaten beter worden gedocumenteerd? Hoe kan de lokale bevolking meer kansen krijgen, zowel om te werken aan natuurbescherming als voor betere leefomstandigheden?
Al deze en andere vragen spelen steeds door onze hoofden. Hoe krijgen we meer wetenschappelijke kennis over zeedieren en bedreigingen? Moeten we zelf onderzoek doen of ondersteunen? Moeten we ons op enkele locaties concentreren of op meerdere, zodat we bijvoorbeeld alle plaatsen gaan beschermen waar de walvishaai voorkomt? Alleen de handel in schildpadeieren tegengaan op twee locaties of op alle bekende en grotere markten? Alle mogelijke nieuwe beschermde gebieden op zee oppakken of alleen een paar, met het risico dat we mogelijkheden laten lopen?
Jaarplannen maken is een afweging van strategieën, capaciteit van ons team, beschikbaar geld en (politiek) momentum. Ook speelt continuïteit mee. We kunnen uiteraard niet elk jaar weer wat anders gaan doen zonder dat we de gewenste resultaten behalen. Waar zijn de kansen en de beste mogelijkheden?
Kortom, een week vol met interessante besprekingen, soms zelfs verhitte discussies, die keuzes en uitvoering ten goede komen. De grote lijnen en beschikbare middelen zijn bekend, dus nu kunnen de details worden uitgewerkt en de daarbij behorende fondsenwerving. De nog steeds gedeeltelijk onbekende en enorm rijke biodiversiteit in de Indonesische wateren houdt ons team zeer gemotiveerd om zich wel 200% in te zetten voor het behoud ervan!
Deze week heb ik ook veel geleerd over wat we doen en wat we gaan doen. Komende week ga ik naar Papoea, om daar ook de jaarplannen te bespreken en ons cacaoprogramma verder uit te werken.
Groet, Hans
Al deze en andere vragen spelen steeds door onze hoofden. Hoe krijgen we meer wetenschappelijke kennis over zeedieren en bedreigingen? Moeten we zelf onderzoek doen of ondersteunen? Moeten we ons op enkele locaties concentreren of op meerdere, zodat we bijvoorbeeld alle plaatsen gaan beschermen waar de walvishaai voorkomt? Alleen de handel in schildpadeieren tegengaan op twee locaties of op alle bekende en grotere markten? Alle mogelijke nieuwe beschermde gebieden op zee oppakken of alleen een paar, met het risico dat we mogelijkheden laten lopen?
Jaarplannen maken is een afweging van strategieën, capaciteit van ons team, beschikbaar geld en (politiek) momentum. Ook speelt continuïteit mee. We kunnen uiteraard niet elk jaar weer wat anders gaan doen zonder dat we de gewenste resultaten behalen. Waar zijn de kansen en de beste mogelijkheden?
Kortom, een week vol met interessante besprekingen, soms zelfs verhitte discussies, die keuzes en uitvoering ten goede komen. De grote lijnen en beschikbare middelen zijn bekend, dus nu kunnen de details worden uitgewerkt en de daarbij behorende fondsenwerving. De nog steeds gedeeltelijk onbekende en enorm rijke biodiversiteit in de Indonesische wateren houdt ons team zeer gemotiveerd om zich wel 200% in te zetten voor het behoud ervan!
Deze week heb ik ook veel geleerd over wat we doen en wat we gaan doen. Komende week ga ik naar Papoea, om daar ook de jaarplannen te bespreken en ons cacaoprogramma verder uit te werken.
Groet, Hans
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
