Dertig Heuvels – Bukit Tiga Puluh

Tijdens mijn huidige verblijf van tien dagen in Indonesië heb ik een korte trip gemaakt van drie dagen naar de provincie Jambi op Sumatra.

Ik overnachtte in Tebo, voor Indonesische begrippen een klein stadje (100.000 inwoners). Overnacht in een klein hotel tussen het dagelijks leven direct aan de provinciale weg; tegenover een bromfietsenwerkplaats en naast een ijzerbewerker en een wegrestaurant waar chauffeurs van bussen en vrachtauto’s stoppen om te eten. Dus genoeg leven en lawaai.

WNF heeft in Jambi sinds augustus een vergunning om bijna 40.000 ha bos te beheren voor de komende zestig jaar. Het is een vergunning om het ecosysteem te herstellen. Om deze vergunning goed te kunnen uitvoeren heeft WNF een bedrijf opgericht dat ook gewoon de benodigde belastingen aan de overheden betaald die normaal gesproken kapvergunningen ook betalen. Dit bosgebied grenst aan het nationaal park “Bukit Tiga Puluh” (wat Dertig Heuvels betekent) dat ongeveer 140.000 ha is. Door het gebied goed te beheren wordt het leefgebied van tijgers (30), olifanten (120) en uitgezette orang-oetans (160) beter beschermd.

De uitdaging zal zijn om goed samen te werken met de lokale bevolking om de illegale houtkap en ontbossing tegen te gaan. Door nu zelf een bedrijf te hebben kunnen en moeten we laten zien dat het kan, hoe moeilijk het ook zal zijn. Ik kreeg een goede indruk van de staf hoe ze ernaar kijken en hoe gemotiveerd ze zijn!

Zelf heb ik kunnen zien wat de schade is door de recentelijke bosbranden, die nu gelukkig ook op Sumatra uit zijn. Ook gezien dat de ontbossing de grenzen van het nationaal park hebben bereikt (en ook de grenzen van het door ons beheerde landschap). Het WNF-bedrijf moet dus snel reageren en daadwerkelijk actie ondernemen om te voorkomen dat we veel moeten herstellen in plaats van beheren en beschermen. Geen tijd te verliezen.

Bosgebied, aangrenzend aan onze vergunning, waar twee jaar geleden nog tijgers met jongen zijn gezien is nu geen bos meer! De leefgebieden worden dus snel kleiner en raken versnipperd.

In het veld (na uren rijden over een modderige weg) had ik het genot om van dichtbij een orang-oetan te zien met een ongeveer twee maanden oud jong! Deze orang-oetans waren uitgezet door de “Frankfurt Zoölogische Society” en kunnen nu zelfstandig overleven en zich dus ook voortplanten! Dan weet ik meteen weer waarom ik dit werk doe.

Met het oprichten van het bedrijf kunnen we met deze innoverende benadering een verschil maken in het Dertig Heuvellandschap, maar ook een voorbeeld zijn voor andere gebieden.