Het is alweer een tijd geleden dat ik mijn ervaringen heb gedeeld op dit platform. Ik wilde graag wachten tot ik weer iets nieuws had te vertellen.
Momenteel ben ik op het Maleisische deel van Borneo (Sabah en Sarawak). De belangrijkste reden voor mijn bezoek aan Sabah was bijdragen aan de door WNF gesteunde nieuwe driejaren strategie. Het was een goede maar zware workshop. Het gemotiveerde WWF Sabah team wilde echt alles aanpakken. Maar na veel discussie was het resultaat een goed en realistisch plan met meer focus. WWF Sabah gaat nu de plannen verder uitwerken zodat de gewenste doelen worden bereikt.

Zo is bijvoorbeeld de bedreiging voor de olifanten nog steeds groot. Hun leefgebied wordt kleiner en kleiner, wat weer problemen geeft tussen mens en dier. Met de orang-oetans lijkt het goed te gaan. De populatie lijkt zich te stabiliseren en we moeten ervoor zorgen dat hun leefgebied behouden blijft.

Met de Sumatraanse neushoorn gaat het niet goed. Er zijn nu 3 neushoorns gevangen, maar de kans op voortplanting is erg klein. Ook in Nederlands werd op diverse media het positieve nieuws gedeeld dat er op Kalimantan een jonge vrouwelijke neushoorn is gevangen in een gebied dat voor mijnbouw is bestemd. Deze wordt naar een veilig gebied gebracht. Hopelijk worden er nog meer neushoorns gevangen in het gebied zodat we de voortplanting beter kunnen stimuleren.

Ook was er een coördinatie vergadering om landschappen te selecteren waar we met het Borneo programma op gaan concentreren en als team (tussen de twee kantoren) intensief gaan samenwerken. Met de spirit en het teamwork komt het helemaal goed!

Ik heb ook nog een moment gevonden om zaterdag een duikje te nemen in de zee. Het was alweer jaren geleden dat ik daar gedoken had. Veel (kleine) vissen gezien en redelijk wat koraal. Al met al was het veel beter dan ik had verwacht. s’ Avonds mocht ik Earth Hour in Kota Kinabalu bijwonen met de onthulling van een candle logo en een fietstocht.

Volgende blog meer over mijn bezoek aan Sarawak.
Groet, Hans