Kantoor, vergaderingen, besprekingen……..

Afgelopen week de gehele week in Jakarta gezeten en gewerkt. Een impact workshop gehad die de doelstellingen en mijn verwachtingen zeker niet hebben gehaald, maar toch was het zeer nuttig. Eindelijk werden zaken uitgesproken en kwamen we erachter waarom het zo moeilijk is om data te verkrijgen. De basis is gelegd voor een redelijk status rapport over de afgelopen 5 jaar. Niet perfect maar toch goed, zeker gezien dat dit de eerste poging was om naar de impact van de organisatie te kijken. Terwijl we dit doen leren we veel zodat we dat anders en beter kunnen doen voor de komende 5 jaar. Een ander belangrijk iets was dat men vaak onvoldoende begrijpt waarom gegevens nodig zijn en gegevens die niet aan de verwachtingen voldoen worden liever niet gedeeld. Door beter in kaart te brengen dat slechte vooruitgang lang niet altijd betekend dat WWF slecht werk doet, maar aangeeft dat er meer gedaan moet worden of anders dan tot nu toe om de gewenste impact te verkrijgen. Al met al verwacht ik dat de impact voor de komende 5 jaren beter gemeten kan worden door de lessen die we nu geleerd hebben.

Ook een halve dag inhoudelijk gewerkt aan een funding proposal voor de Javaanse Neushoorn. Als we de Javaanse Neushoorn echt willen behouden moeten we de komende 5 jaar fondsen werven om die dingen te doen die gedaan moeten worden (verbeteren van hun leefgebied, inrichten en verzekeren van een tweede leefgebied) gezamenlijk met andere organisaties. Daar hebben we nu de grondslag voor gelegd. Ik verwacht dat er eind januari een goed verhaal op tafel ligt waarmee gelden kunnen gaan verzamelen.

Verder ook langzaam naar de vorm en de rol van onderdelen van de organisatie gaan kijken. Hoe moet deze eruit gaan zin voor het nieuwe strategische plan. Welke ondersteunende diensten zijn nodig om ons werk efficiënt en effectief te maken en de staf gemotiveerd houdt. Het was zwaar omdat de manier van denken zulke discussies moeilijk maakt omdat men veel meer intern en op persoonlijk niveau gericht is. Het geeft dan wel weer voldoening als ik het denken een klein beetje kan beïnvloeden te zien dat ze gemotiveerd raken dat hun eigen afdeling nodig is en in kaart te brengen hoe alles bijdraagt aan het grote geheel.

Zulke processen zijn erg belangrijk maar gaan ook erg langzaam en ik moet soms moeite doen om mijn geduld te bewaren en het gewoon zelf te doen. Tijdens zulke discussies met mensen waar ik nauw mee samenwerk gooi ik soms ook mijn eigen positie in de groep. Dat vinden ze wel moeilijk maar ik vind het belangrijk om te weten of mijn bijdrages nog als relevant worden gezien. Tot op heden wordt mijn werk als erg nuttig gezien en ik hoop dan ook dat ik dat nog een tijdje zo kan blijven doen. Ik ben een hun maar tegelijkertijd ook een neutrale buitenstaander die ze vertrouwen en graag als klank bord gebruiken.

Kortom een week met lange en moeizame discussies, maar ook positieve vooruitgang. Het gaf weer eens aan dat dit soort (informele) overleggen zijn een belangrijk deel van mijn bijdrage aan WWF Indonesië.

Groet, Hans