Maliau Basin en de reis er naar toe

Ik zit nu op Sabah, het Maleisische deel van Borneo. We zijn met een team bij elkaar in Maliau Basin om het Sabah landprogramma te bespreken; de voortgang maar ook eventuele aanpassingen voor het komende jaar. Maliau Basin is een beschermd gebied van ongeveer 40.000 ha (met 30.000 ha als bufferzone) waar veel verschillende dieren voorkomen zoals orang-oetans en olifanten. WWF heeft meegeholpen om dit gebied in de jaren 80 beschermd te krijgen. Het is er erg mooi en het wordt gebruikt en bezocht voor onderzoek, ecotoerisme en onderwijs.

Het is altijd fijn om een enthousiast team te zien; er is een goede mix van mensen op het gebied van beleid en van veld personen. Een goede sfeer en samenwerking. Ik ken de meesten inmiddels wel dus er wordt openlijk gesproken, ook over de problemen omdat we een vertrouwensrelatie hebben opgebouwd.

Het is lastig om in de Maliau Basin te komen. Het is een moeilijk toegankelijk gebied en daarbij kregen we onderweg problemen omdat de versnellingsbak het begaf terwijl we een berg opreden. Het was even spannend omdat de rem de auto moeilijk kon houden, maar gelukkig konden we de even later de auto rustig aan de kant zetten.
Even later toen we weer bergopwaarts reden, had onze auto niet genoeg kracht om op de modderweg op te komen. Waarschijnlijk zat er modder bij de remmen dus al achteruit gaande kon onze chauffeuse de auto tegen de kant tot stil stand krijgen. Wonder boven wonder geen schade aan de auto! Met stenen onder de banden konden we de auto zelf weer op de weg krijgen.

Later diezelfde dag (na hevige regen) op de terugweg naar het kamp, zagen we een andere WWF auto die van de weg was geraakt. Gelukkig had een rots het verder wegglijden van de auto gestopt. De twee WWF medewerkers waren nog erg geschrokken (het was 10 minuten voor onze aankomst gebeurd). Ik kon ze gelukkig helpen om de auto uit te komen en wat te kalmeren. Achteraf waren ze heel verbaasd en voegen ze zich af waar ze waren. In de middle of nowhere een lange blanke man die hun in hun eigen taal aansprak en hulp aanbood! Toen ik dat hoorde kon ik het wel begrijpen…. En erom lachen. Wij allemaal trouwens, wat we dan ook uitgebreid deden die avond met alle autoverhalen en de reddingen. Het geheel geeft wel aan dat veldwerk niet altijd eenvoudig is.

Groet, Hans