Olifanten, Sabah en verjaardag

Net terug uit het veld. Een gebied in het midden van Sabah, waar houtkap en oliepalmplantages elkaar afwisselen en we zowaar een groep wilde olifanten konden bewonderen! Prachtig gezicht! We wisten ongeveer waar ze zaten omdat een vrouwtje in de groep een zendertje heeft die elke twee uur haar locatie doorgeeft.

De olifanten waren vrij achterdochtig en omdat de wind steeds draaide, bleven ze ons ruiken. Tot twee maal toe verdwenen ze terug het bos in. Dat was jammer! En er zaten nog veel meer olifanten tussen de bosjes; zeker nog 10. Dat konden we aan de geluiden horen. Maar deze dieren waren te schuw.

In de donkere avonduren nog een groep van ongeveer 20 olifanten in plantages gezien, wat we hoorde en zijn eropuit getrokken en te bewonderen. De volgende dag nog een ouderlijk paar en hun kind, ook in een plantage. Erg mooi, maar natuurlijk ook triest dat ze in plantages moeten lopen omdat hun eigen leefgebied is gekapt.

Verder vandaag veel discussies gehad, wat we kunnen doen om olifanten beter te beschermen. Het leefgebied van de dieren wordt steeds kleiner, vooral omdat het aantal oliepalmplantages blijft groeien. De olifanten kunnen nauwelijks ergens anders heen, dus komen ze terug naar hun eigen leefgebied en dat zijn nu dus oliepalmplantages.

We moeten een manier vinden waarbij de olifanten gebruik kunnen maken van de plantages en niet worden gedood. Ook moet er een soort compensatie komen voor plantage-eigenaren die de olifanten wel willen beschermen. De dieren richten namelijk best wat schade aan omdat ze de jonge bladeren en vruchten van de oliepalmen eten.

Daarnaast heb ik met het team in Sabah team de afgelopen dagen de voortgang van het WWF-werk doorgenomen en besproken of en waar aanpassingen nodig zijn. Ik ben onder de indruk van de vooruitgang de afgelopen jaren. We zien meer en meer resultaten van ons werk om orang oetans en olifanten behoorlijk te beschermen en een toekomst te geven. Helaas zijn er uitzonderingen; de Sumatraanse neushoorn op Sabah heeft het nog steeds heel moeilijk.

Het was mijn verjaardag op de dag van aankomst in Kuala Lumpur. Ben uit eten geweest met goede vrienden en die hadden het restaurant een verrukkelijke taart laten maken. Tot mijn grote verbazing had het hotel ook een verjaardagstaart op mijn kamer gezet! Heb alles maar mee naar ons kantoor meegenomen om iedereen ervan mee te laten genieten.

Groet, Hans